Добра робота...

Представте собі таку сітуацію. Выступите з автобусу наприклад в Кошiцях, котры суть мултінародностны і опросите ся на уліцїїї дакілько людей: Прошу вас, маєте телефонне чісло на даякого Мадяра? По пару секундах роздумованя вам одповідять, же не мають чісло на жадного Мадяря. Кідьже сьте державов повіреный вопросами народностной політікы, до свого бaданя напишете, же Мадяре не єствують. Арґумент: нихто, кого єм ся опросив в Кошіцях, котры были все і мадярьскым місто. м, не мав чісло на жадного Мадяра. Видить ся вам то абсурдне? Но лемже то суть новы методы етнолоґічных і етноґрафічных бадань. Холем на Українї то так якбач є. Але подьме шумнї за шором.

 

Кідьже панї Оксана Пеленьска на сайтї україньской редакції Радіа Свобода публіковала статю, в котрій нас почастовала такыма шумныма менами як „рука Москвы“, нашы дві рукы (не знам ці Москвы, ці Вашінґтону) . Джон Ріґетті і Джеймс Кепчар-Каміньскы як заступцове Карпаторусиньского конзорція Северной Америкы навщівили Капітол, жебы собі мило побісїдовати о тім, як є можне, же хтось дашто таке пише, і жебы пояснити, о што іде в петіції. Якбач покарана редакція Радіа Свобода, жебы была „обєктівна“, публіковала 25. новембра 2014 р. статю під назвов „Русинські лідери: не хочемо зміни кордонів України“, котра обсяговала і інтервю з двома спомянутыма заступцями Русинів в Северній Америці. Не была бы то але україньска журналістіка, котра нагрызла вже і до україньской редакції Радіа Свобода, жебы тота обєктівіта, котру мала якбач наказане принести в одношіню ку статї Пеленьской, не была обєктівітов на україньскый способ. Бо такой по інтервю продовжує статя „реакціов офіціалного Києва“. Радіо про тоту реакцію ословило Геннадія Дзуренка, владного комісаря про вопросы етнонародностной політікы Україны. Но і він є якраз тот експерт, котрый быв на Закарпатю і рїзныма методами глядав „телефоны“ на Русинів і не нашов. Не повів прямо, же Русинів не є, лем повів, же то якыйсь неприродный рух (кідьже на них не мать телефонны чісла). Особнї мам в телефонї 10 чісел на Русинів на Закарпатю і то не єм комісарь про народностны вопросы. Але, як ся бісїдує, хто глядать, тот найде, хто не глядать... тому може СБУ помочі.

 

Векшый шок, як методолоґічный приступ пана комісаря але было то, же Дзуренко выголосив, же не суть узнаны і неузнаны меншыны на Українї. Докінця ся може чоловік назвати „марсіанином“, значіть Русины не суть діскрімінованы. Но і пак продовжує пан комісарь о сепаратізмі і кріміналнім кодексї, што є мімо ёго компетенцій, як говорить. Проблем є але в тім, же такый „марсіанин“ бы досправды мав якбач меншый проблем, як мають Русины на Українї. І без того, жебы Київ указав список узнаных ці неузнаных народностных меншын, можеме ясно вытолковати і потведити опак того, што говорить владный комісарь.

 

По перше, деякы україньскы „учены“ доднесь пишуть статї і книжкы о тім, же Русины суть лем „субетнос“ україньского народа, хоць самы Русины мають свою самоідентіфікацію (нелем на Українї), язык, історію, културу і не суть з тым согласны. Напрік того, же Русинів узнали в Закарпатьскій области, у списованю населїня были зарахованы окреме, лем як субетнос, і так ся в жадных штатістіках не ведуть, хоць в них суть далшы (веце як 20) народности, включно такого „природного“ населїня Україны як Вєтнамцї, котрых є подля списованя із 2001 р. на Україні 3850. Чудне, же не были в штатістіках уведжены міджі „іншыма“ народностями, а притім о Русинах ани слїду.

 

По друге, кібы было правдов, же Русины суть властно узнаны, бо не є узнаных і неузнаных народностей, пак бы то значіло, же Україна переступать властны законы. Конкретно Декларацію прав народностей Україны із 1991 р. і Закон Україны про народностны меншыны на Українї із 1992 р. Можу вказати на такы статї тых документів, як то, же народности мають выдїлены грошы на своє утримованя, же мають право на навчаня материньского языка (маєме лем школы, котры не суть фінанцованы державов), існованя народностно-адміністратівных єдиниць, же Українцём не є жадный чоловік, хто чує інше народне самоусвідомлїня і міг бы єм продовжовати... Тото вшытко Русины не мають. Сьме на Українї без хоцьякой фінанчной підпоры, сьме лем субетнос і сепаратісты. Реално про них не єствуєме. Жадны права. Докінця не маме ани телефонны чісла, также о чім пан Дзуренко бісїдує? Нам непотребный київскый список узнаных і неузнаных, бо реаліта говорить о тім, як то є і без списку.

 

Клинець до труны забила н едавня інформація, котру принесли україньскы медії. „Служба беспеки України“ хопила дакілько людей, котры за 9 міліонів доларів із Москвы хотїли розбігнути вытворїня далшой народной републікы, Републікы Підкарпатьска Русь. Самособов, жадны мена не были публікованы. Іщі їх якбач мусять выдумати. Все єм собі думав, же кідь раз буду мати 9 міліонів доларів, то собі можу купити шумну яхту, днесь знам, дякуючі СБУ, же цїла нова републіка з того може быти сотворена. Є інтересне, же спецслужба на то приходить якраз день по тім, што Радіо Свобода публікує статю, де ясно Русины декларують, же не суть сепаратісты. Кібы Ріґетті і Кепчар-Каміньскый выголосили перед Радіом Свобода, же сьме спомянуты „марсіаны“, не похыбую, же СБУ бы коло Великого Березного нашло днесь UFO. Так прімітівна і зопсута кампань проти Русинів є вже лем на сміх, і не мож то брати серіёзно. Нажаль, і такы прімітівны арґументы, непредставительны в демократічнім світї, на Українї стачать на то, жебы сьме были неприятелї державы, жебы сьме не екзостовали, жебы сьме не мали права такы, як мають вшыткы остатні. Демократізуюча Україна, то барз інтересне дїло. Першы плоды демокрації, в одношіню до нас, суть „над очекованя“. Лемже зіставать єден незодповіданый вопрос. Кідьже Русинів не є, не маме ани телефонны чісла, і суть лем Українцї, што то за україньскых запроданцїв бере 9 міліонів із Москвы, жебы засновати републіку?!. Чом ся Українцї хотять оддїлити од Україны? Мы, Русины, з тым нич не маєме, нас офіціално не є.

 

Послїднї тыжднї нам приніс важны факты. Принїс нам новы методы етнічных бадань (тото треба рекомендовати на даяке оцїнїня), пітвердив нам, же Радіо Свобода в україньскый редакції не робить свою роботу, не робить обєктівну журналістіку, бо і напрік того, же публіковали інтервю з Русинами, такой придали позіцію, котра властно пітверджує текст Пеленьской, бо зясь ся там пише о сепаратізмі і пітвердив, же СБУ собі робить свою роботу аж барз добрї. Глядать неприятеля державы. Коли го не є, та го выдумать. Доказы о тім доробить до пару днїв.

Петро МЕДВІДЬ, Пряшів

(Статю была написана як коментарь „Вступне до контроли“ лемківского радіа lem.fm)

Go back